டெல்லி சம்பவம்

வழக்கமாக மனித மிருகங்கள் செய்கிற குற்றத்திற்காக மக்களிடம் திட்டு வாங்கிக் கொண்டிருந்த டெல்லி (கற்பழிப்பு), முதன் முறையாக மிருகம் செய்த செயலுக்காய் வலம் வந்து கொண்டிருக்கிறது.

இன்றைய வழக்கமாக 'கல்தா' வார்த்தையை பயன்படுத்தும் செய்தித்தாளில், இறந்தவர் 12 ஆம் வகுப்பு மாணவர் என அவசரமாக அச்சேற்றி விற்பனையாக்கியிருக்கிறார்கள்.



இன்னொரு புறம், 'செத்துப் போனதை செல்லில் எடுத்த காட்சியை' ஷேர் செய்ய,அதைக் கண்டு லைக்கும்,கமென்டும் போட்டு கடமையை செவ்வனே நிறைவேற்றி வருகின்றனர் முக நூலியர்கள்.

இருக்கட்டும்...

இறுதியாகப் பெற்ற தகவல்களின் அடிப்படையில்,
1.அவருக்கு வயது 20.மன நிலை பாதிக்கப்பட்டவர். திருமணமாகி குழந்தையுமிருக்கிறது. ஆனால் மனைவி பிரிந்து
சென்றுவிட்டார்.பெற்றோரோடும்,சகோதரனோடும் வசித்து வருகிறார்.

2. சுற்றுச் சுவரின் மீது (சுவரென அழைக்கப்படும் சிமென்டு கட்டை) இருமுறை ஏறிய போதும் காப்பாளர்களால் எச்சரிக்கப்பட்டிருக்கிறார்.
அதையும் மீறி உள்ளே குதித்திருக்கிறார்.

3. சுமார் 15 நிமிட நேரம் புலி அவரைக் கொல்லாமல் வேடிக்கை பார்த்திருக்கிறது. பொதுமக்களும் வேடிக்கை மட்டும் பார்த்திருந்திருக்கலாம் போல.
காப்பாற்றுவதாக நினைத்து, கல்லெறிந்திருகிறார்கள்.

4. காப்பாளர்கள் அல்லது பாதுகாவலர்கள் எதிர்ப்புறம் நின்று தங்களது தடிகளால் தட்டி புலியை திசை திருப்பிப் பார்த்திருக்கிறார்கள்.
என் கேள்வி:

புகழ்பெற்ற,தினமும் 5 ஆயிரம் பார்வையாளர்கள் வந்து செல்லக் கூடிய ஒரு மிருகக் காட்சி சாலையில் மேற்புற சுவர், சிறிதாக இருக்கிறதெனக் கேட்டால், விதிமுறைகளில் உள்ள அளவின் படியே இருக்கிறது என்கிறீர்கள் சரி.இருந்துவிட்டுப் போகட்டும்.

மயக்கமருந்து என்று ஒன்றை ஊசி மூலமாக துப்பாக்கியால் செலுத்துவார்களே? (tranquilizer guns), அது எங்கே எனக் கேட்டால், மருத்துவமனையிலிருக்கிறது என்கிறீர்கள்.

மருத்துவமனை எங்கே எனக் கேட்டால், அரை கி.மீ. தூரத்தில் இருக்கிறது என்றும், அந்த மருந்து வந்தாலும் லோடு செய்ய நேரமும் பிடிக்கும் என்கிறீர்கள்.

என்ன பதிலிது?

"இதில், அவன் செய்த தவறிற்கு, மிருகக் காட்சி சாலையில் பணியாற்றுவோர் என்ன செய்வார்கள்?

அவர்கள் மீது தவறென்ன இருக்கிறது ?"
-என சிலர் வரிந்து கட்டிக் கொண்டு வக்காலத்து வாங்குவது,
இன்னும் எரிச்சலை ஏற்படுத்துகிறது.

யாருக்கு மன நிலை சரியில்லை எனத் தெரியவில்லை.
குழந்தையும், மனநிலை பாதிக்கப்பட்டவர்களும் ஒன்றுதான்.
பாம்பைக் கண்டதும், குழந்தை பயந்து ஓடாது.

அதை பிடிக்கத்தான் சிரித்துக் கொண்டே ஓடும்.
குழந்தை உங்களுடையது என்றால் என்ன செய்வீர்கள்?
-பதிலை உங்கள் மனசாட்சியிடம் சொல்லிக் கொள்ளுங்கள்.

ஜெயப் பிரபு

----
உண்மைகளை நிதானமாக அலசிய பக்குவப்பட்ட பதிர்க்கைப்பார்வை இருந்ததால் அனுமதி பெற்று பகிர்ந்தேன் ...
நன்றி ஜெயப்ரபு

அன்பன்

மது