மூன் லைட் ஆஸ்கர் வின்னர் 2017!

எப்படி எப்படி என்று யோசிக்கவைக்கும் கதைக்களம். பொதுவெளியில் இன்னுமே பேசாப்பொருளாக இருக்கும் ஓரினச்சேர்க்கை குறித்து படத்தில் வரும் வசனம் ஒன்று
"நீ அப்படி இருப்பதில் தப்பு இல்லை"
"ஆனா அதற்காக யாரும் உன்னைக் கேலி செய்யதேவையில்லை, அதை நீ அனுமதிக்கக் கூடாது"

யோவ் என்னய்யா சொல்ற இந்தப் படத்துக்கா ஆஸ்கர் கொடுத்தாங்க?



ஆம்.

வெறும் ஓரினச்சேர்க்கை பரப்புரை படமல்ல. மில்க் போன்ற படங்கள் இதற்கு முன்னரே வந்துவிட்டன. இருப்பினும் மூன்லைட் ஸ்கோர் செய்வது ஓரினச் சேர்கையாளாராக ஒருவன் மாறுகின்ற காரணிகளைப் பட்டவர்த்தனமாக சொல்லிப் போவதில்.

உண்மையில் இயக்குனர் பாரி ஜென்கின்ஸ் அசத்திவிட்டார். மேக்கிரான் என்பவர் எழுதிய  சுயசரிதைத்தான் மூன்லைட். இன் மூன் லைட் ப்ளாக் பாய்ஸ் லுக் பளு  என்கிற பெயரில் நாடகமாக எழுதினார் டாரல் ஆல்வின் மெக்கிரான். இதைத்தான் இப்போது திரைப்படமாக எடுத்து விருதை தட்டியிருக்கிறார்.
தனது அம்மா எய்ட்ஸ் நோயில் இறந்த மன அழுத்தத்தை கடக்க டாரல் ஆல்வின் மேக்கிரான் எழுதிய நாடகம் இன்று பெருவாரி விமர்சகர்களால் கொண்டாடப்படுகிறது.

படமா இது என்று விமர்சிக்கும் விமர்சகர்களும் இருக்கிறார்கள். ஆனால் அவர்களை ஹோமோபோபிக் என்று உதறித்தள்ளிவிட்டு படத்தை கொண்டாடுகிறார்கள் திரைக்காதலர்கள்.

தந்தை இல்லாச் சிறுவன் லிட்டில்  சக நண்பர்களால் தொடர்ந்து தாக்கப்படுகிறான். அவர்களிடம் இருந்து தப்ப அருகே இருந்த போதை பவுடர் விற்கும் வீட்டிற்குள் நுழைந்து தாழிட்டுக்கொள்கிறான். மீட்பராக வருகிறான் பவுடர்வியாபாரி ஜோன். வாயைத்திறந்து பேச மறுக்கும் அவனை தனது வீட்டிற்கு அழைத்துச் சென்று உணவிட்டு மறுநாள் காலை அவனது வீட்டில் சேர்ப்பிக்கிறான் ஜோன்.
ஒரு சின்ன தாங்க்ஸ்கூட சொல்லாமல் ஜோனை முறைக்கிறாள் அம்மா. இன்னொரு சந்திப்பில்  லிட்டிலின் அம்மா Pala, ஜோனின் முகத்தில் கதவைச் சாத்துகிறாள்.

லிட்டிலின் நண்பன் கெவின் அவனுக்கு சண்டையிடப்பழக்குகிறான்.

இதற்கிடையே வீட்டில் அம்மா யாரோ ஒருவனுடன் இருப்பதைப் பார்கிறான் லிட்டில்.

ஜோன் மற்றும் லிட்டிலின் நட்பு இறுகுகிறது. ஒருநாள் லிட்டிலை கடலுக்கு அழைத்துச் சென்று நீச்சல் பழக்குகிறான் ஜோன்.

காட்சிகள் மாற லிட்டிலின் தாய் தன்னுடைய இடத்தில் போதை மருந்தை புகைப்பதைப் பார்கிறான் ஜோன். கண்டிக்கிறான்.

நீ எதுக்கு விக்கிற என்று வாயை அடைதுவிடுகிறாள் Paula.


மிக மோசமான வசவுச் சொல்லான பாகட் (ஓரினச் சேர்க்கையாளர்களை மலினப்படுத்தும் சொல்) என்ற சொல்லால் அழைக்கப்படும் லிட்டில் ஜோனிடம் அதுகுறித்து உரையாடுகிறான். ஜோன் ஓரினச்சேர்க்கையாளாராக இருப்பதில் தவறு இல்லை என்றும் அதுகுறித்து வெட்கப்படத்தேவையில்லை என்கிறான்.
தொடர்ந்த காட்சியில் லிட்டில் ஜோனிடம் நீ என் அம்மாவிற்கு பவுடர் விற்றாயா என்று கேட்க தலையைத் தொங்கப் போடுகிறான் ஜோன்.

திரைக்கதை இப்போது செரோன் என்று இரண்டாம் பாகத்திற்கு போகிறது.

செரோன் வளர்ந்த பின்னரும் தொடர்ந்து கேலிக்கு ஆளாகிறான். பால்யத்தில் இருந்து தன்னை அவமானப்படுத்தும் அதே குழுவிடம் சிக்கி சின்னாபின்னமாகிறான். பதுங்கிப் பதுங்கித் திரிகிறான்.

ஒரு மோதலின் பின்னர் மன அழுத்தத்தில் மெட்ரோவில் பயணித்து ஒரு நிலையத்திலேயே தூங்குகிறான். பிறகு அங்கு வரும் தனது ஒரே நண்பன் கெவினுடன் தனது முதல் அனுபவத்தைப் பெறுகிறான்.

ஆனால் மறுநாள் பள்ளியில் கெவினை கார்னர் செய்து செரோனை தாக்கச் சொல்ல அவனும் தாக்குகிறான். கீழே விழும் செரோனை ஒரு குழு மிதிக்கிறது. பள்ளியின் முதல்வர் யார் அவனைத் தாக்கியது என்று கேட்க தெரியாது என்று சொல்லி வீட்டிற்கு போகிறான் செரோன்.

வாஸ்பேசினில் ஐஸ்கட்டிகளை நிரப்பி தனது முகத்தை முக்கி எடுத்து எதிரே இருக்கும் கண்ணாடியில் தெரியும் சிதிலமடைந்த தனது முகத்தை வெறிக்கிறான்.

மறுநாள் பள்ளியில் தன்னை மிதித்த குழுவின் தலைவனை பின்னிருந்து ஒரு நாற்காலியால்தாக்குகிறான். அவன் கீழே விழுந்து உணர்விழக்க உடைந்த ஒரு கைப்பிடியால் மீண்டும் ஒரு ஆக்ரோஷ குத்து. பதறும் ஆசிரியர்  விரைந்து வந்து அவனைப் பிடித்து அழுத்த அடுத்த ஷாட்டில் காவல் வாகனத்தில்  ஏறுகிறான்.

தன்னைப் பார்க்கும் நண்பன் கெவினை உணர்வுகளே இல்லாத ஒரு பார்வையை வீசி பிரிகிறான்.

அடுத்த பாகம் ப்ளாக் !

இப்போது செரோன் ப்ளாக், செதுக்கப்பட்ட  உடலுடன் இருக்கிறான். அவனே ஒரு போதை மருந்து வியாபாரி! ஆனால் தனியேதான் தூங்குகிறான். ஒருநாள் செல்போன் ஒலிக்க எடுத்தால் கெவின்!

கெவின் இப்போது ஒரு சமயற்கலைஞர்! ஒரு உணவுவிடுதி முகவரியைச் சொல்ல செரோன் அங்கே போகிறான். ஸ்பெசல் டிஷ் ஒன்றை சாப்பிட்டுவிட்டு மெல்ல பேசி அவன் வீட்டிற்கு போகிறான்.

அந்த கடற்கரை நாளுக்குப் பிறகு யாரிடமும் நெருக்கமாக உணரமுடியவில்லை என்று சொல்லும் செரோனை தனது தோளில் சாய்த்துக்கொள்கிறான் கெவின்.

திடுமென குட்டி செரோன் பரந்த கடலின் முன்னே நின்று பார்வையாளர்களைத் திரும்பப் பார்க்க திடுக்கென முடிகிறது படம்.


குழந்தைப் பருவத்தில் இருந்து தன்மீது சுமத்தப்படும் ஒரு பிம்பத்திற்கு எப்படி ஒருமனிதன் அடிமையாகிறான் என்பதைச் சொன்னதில் ஸ்கோர் செய்திருக்கிறது படம்.  அறிவுபூர்வமாக வாதிட்டால் தேர்வு செரோனிடம்தானே இருக்கிறது அவன் மாற்றைத் தேர்ந்தெடுத்திருக்கலாமே என்று கேட்கலாம்தான். ஆனால் வாழ்வு எப்போதும் அறிவுத் தளத்தில் இயங்குவதில்லை. மதவெறிப் படுகொலைகளை அரசியல் ஆதாயமாக்கியத்தைப் பார்த்தோம்தானே.

செரோனுக்கு அப்பா இருந்திருந்தால், அல்லது அவனது விதவைத்தாய் ஒழுக்கத்தோடு இருந்திருந்தால், முரட்டு நண்பர்களை சந்திக்கும் மனவலு அவனுக்கு இருந்திருந்தால், சிறிய வயதிலேயே அம்மாவின் நடத்தையின் மூலம் பெண்கள் மீது வெறுப்பு அவனுக்கு வராமல் இருந்திருந்தால் என ஏகப்பட்ட இருந்திருந்தால் பட்டியல் இருக்கு. ஆக ஒருமனிதனை சூழ்நிலை எப்படி பழிவாங்கும் என்பதற்கான ஒப்புதல் வாக்குமூலம் இந்தப் படம்.

எனக்கு பிடித்த சில விசயங்கள்.

காமிரா. யாருப்பா அந்த ஜேம்ஸ் லாக்ஸ்டன்? அசத்தல் ஜாக்கி சேகர் என்ன சொல்றார்னு பார்ப்போம். ஜேம்ஸ் லாக்ஸ்டனின் ஒளிப்பதிவில் வரும் திரப்படங்களை மிஸ் பண்ணக்கூடாது என்று முடிவெடுத்திருக்கிறேன்.
குறிப்பாக நீச்சல் பழகும் பொழுது காமிரா ஒரு தனிக்கதையே சொல்லிவிடுகிறது. அலைகளுக்குள் உயர்ந்து அமிழ்ந்து மீண்டும் எழும் லிட்டிலின் தலை இன்னும் பதைக்க வைக்கிறது மனத்திரையில்.

நடிப்பில்
ஜோனாக வரும் மகார்சாலா  அலி வாவ் நடிப்பு  என்றால் பாலாவாக வரும் நயோமி ஹாரிஸ் போதைஅடிமையாகவே மாறிவிட்டார். முழுக்க முழுக்க ஆப்ப்ரிகன் அமரிக்கர்கள் நடித்த படம் இது.

படத்தின் இரண்டு எடிட்டர்களில் ஒருவர் பெண்மணி. ஜோய் மெக்மிலன்!

சிறுபிராய அனுபவங்கள் எப்படி ஒருமனிதனின் பாலியல்தேர்வை முடிவுசெய்யக்கூடும் என்பதைவிட அதை சொன்ன விதத்தில் இருக்கும் நேர்த்திதான் படத்துக்கு அவார்ட் பெற்றுத் தந்திருக்கிறது. திரைக்கதைக்காகத்தான் விமர்சகர்கள் கொண்டாடுகிறார்கள் படத்தை.

படம் வயது வந்தோருக்கு மட்டுமே என்பது சொல்லித்தெரியவேண்டியதில்லை!

காதில் புகைவரவைத்தவிசயம் ஒன்று உண்டு என்றால் அது படத்தில் வரும் பள்ளி!

எத்துனை வசதிகள், எத்துனை ஏற்பாடுகள் நமது பள்ளிகள் அந்த நிலைக்கு போவதற்கு வேறொன்றும் வேண்டாம் நல்ல வாக்காளர்கள் இருந்தால் போதும்!